Pustelnia na Kalatówkach to szczególne miejsce dla wspólnoty albertyńskiej. Patrząc na krucyfiks z kalatowskiej kaplicy można odnieść wrażenie, że to tu, pośród ciszy i piękna natury, bije serce Zgromadzenia. Tę pustelnię wśród tatrzańskich ścieżek zakładał Brat Albert i w niej odnajdywał pokój płynący ze spotkania z Ukrzyżowanym. Tutaj także bł. Bernardyna, wpatrując się w przebite Serce Jezusa na krzyżu, odkrywała Bożą obecność i kształtowała swoje serce. Pustelnia jest więc prawdziwą relikwią Bożego działania w życiu naszego Zgromadzenia, w życiu Założycieli i pokoleń sióstr i braci. Jest też dzisiaj dla nas miejscem ciszy, wytchnienia i duchowego umocnienia. Tutaj przyjeżdżamy na rekolekcje, dni skupienia, odpoczynek.
Z duchowego bogactwa tego miejsca tym razem skorzystały siostry juniorystki. W dniach 31.01 – 3.02. spotkały się w pustelni na Kalatówkach na dniach skupienia. Modlitwę w rytmie lectio divina poprowadził dla nich ks. Adam Sejbuk. Tematem przewodnim było misterium Kościoła. Cisza, słuchanie Słowa, adoracja Pana, a także czas dzielenia się swoim doświadczeniem wiary oraz radością we wspólnocie – to wszystko pomagało siostrom w odkrywaniu, czym jest Kościół.
Foto: siostry albertynki
Kraków, 24.03.2025 r.
