Miejsca kultu

HISTORIA SANKTUARIUM

Sanktuarium Ecce Homo Świętego Brata Alberta wiąże się ściśle z kultem św. Brata Alberta i bł. Siostry Bernardyny oraz obrazu Ecce Homo. Ten właśnie wizerunek Chrystusa cierpiącego, który jest najbardziej znanym dziełem malarskim św. Brata Alberta Chmielowskiego umieszczony jest w prezbiterium.

Brat Albert jeszcze przed wyniesieniem do chwały ołtarzy był postacią bardzo popularną. Wielu ludzi modliło się za jego wstawiennictwem prosząc Boga o potrzebne łaski. W związku ze staraniami o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, 15 września 1932 r. odbyła się ekshumacja zwłok Brata Alberta. Przełożono je do nowej trumny i z powrotem zamurowano w grobowcu na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. 23 grudnia 1946 r. wznowiono proces informacyjny, a 31 maja 1949 r. przeniesiono doczesne szczątki Ojca Ubogich do krypty w przedsionku kościoła Ojców Karmelitów Bosych przy ul. Rakowickiej 18.

W styczniu 1981 roku inż. Marzena Popławska i Wojciech Kosiński wykonali plan budowli. Mimo uzyskanego w czerwcu 1981 r. pozwolenia na budowę, nie można było do niej przystąpić, ponieważ pojawiły się kłopoty z lokalizacją obiektu. Władze wysuwały różne propozycje. Ostatecznie urząd dzielnicowy
19 stycznia 1982 r. wyraził zgodę na budowę przy Domu Generalnym Sióstr Albertynek na Prądniku Czerwonym przy ul. Woronicza 10 w Krakowie. 4 września 1982 r. przystąpiono do wytyczania fundamentów i prac budowlanych. Do końca listopada tegoż roku mury dolnego kościoła nakryto betonową płytą. Pod koniec marca 1983 r., po zimowej przerwie, wznowiono budowę.

Beatyfikacja, która miała miejsce 22 czerwca 1983 r., sprawiła, że kult Brata Alberta wzrósł ogromnie. W trzy dni później, tj. 25 czerwca, przewieziono jego relikwie z kościoła Ojców Karmelitów Bosych do Domu Generalnego Sióstr Albertynek i poddano je konserwacji, której dokonali dr Krzysztof Szczygieł i dr Jan Ciećkiewicz. Po umieszczeniu relikwii w metalowej trumience, 3 sierpnia 1983 r. złożono ją w kaplicy zakonnej tegoż domu.

Dnia 3 sierpnia 1984 r. odbyło się uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego, pochodzącego z Bazyliki św. Franciszka z Asyżu i poświęconego przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Wmurowania dokonał ks. kard. Franciszek Macharski, metropolita krakowski. Kościół otrzymał nazwę: Ecce Homo pod wezwaniem bł. Brata Alberta. Poświęcenie kościoła przypadło na dzień liturgicznego wspomnienia bł. Brata Alberta 17 czerwca 1985 r. Również tej uroczystości przewodniczył Ksiądz Kardynał.

23 listopada 1997 r., w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, metropolita krakowski ks. kard. Franciszek Macharski podniósł kościół do rangi sanktuarium. Odtąd kościół nosi nazwę Sanktuarium Ecce Homo Świętego Brata Alberta.

W Sanktuarium znajdują się także relikwie Współzałożycielki Zgromadzenia Sióstr Albertynek bł. Siostry Bernardyny Marii Jabłońskiej, przeniesione z Cmentarza Rakowickiego 20 marca 1985 r. Po beatyfikacji dokonanej 6 czerwca 1997 r. przez Ojca świętego Jana Pawła II umieszczono je obok relikwii św. Brata Alberta, przy ołtarzu głównym.

Uroczystości i święta obchodzone w Sanktuarium

- odpust ku czci Chrystusa Ecce Homo - corocznie w piątek przed Niedzielą Palmową

- uroczystość odpustowa świętego Brata Alberta - 17 czerwca

- święto błogosławionej Siostry Bernardyny - 22 września

Nabożeństwa i modlitwy

17 dnia każdego miesiąca o godz. 17.00 odprawiana jest Msza święta w intencji wszystkich czcicieli św. Brata Alberta i bł. Siostry Bernardyny; przed Mszą świętą odczytywane są prośby i podziękowania kierowane do Boga przez ich wstawiennictwo.

Codziennie przed Mszą świętą jest odmawiana nowenna za wstawiennictwem św. Brata Alberta i bł. Siostry Bernardyny.

Msze święte w Sanktuarium

- w dni powszednie o godz. 6.30

- w niedziele i święta o godz. 7.30

- parafialna Msza św. w Sanktuarium o godz. 10.00:

∙ we wszystkie niedziele roku, oraz w uroczystości:

∙ Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki (Nowy Rok) – 1 stycznia

∙ Uroczystość Objawienia Pańskiego – 6 stycznia

∙ Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego i Poniedziałek Wielkanocny

∙ Uroczystość Królowej Polski – 3 maja

∙ Boże Ciało

∙ Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – 15 sierpnia

∙ Uroczystość Wszystkich Świętych – 1 listopada

∙ Uroczystość Bożego Narodzenia i święto św. Szczepana

Informacje dla pielgrzymów

W dolnym kościele można obejrzeć wystawę obrazującą życie i działalność świętego Brata Alberta i bł. Siostry Bernardyny Jabłońskiej oraz pracę zgromadzeń albertyńskich.

Na pierwszym piętrze budynku sąsiadującego z Sanktuarium, w miejscu śmierci bł. Siostry Bernardyny,  urządzono pokój poświęcony jej upamiętnieniu. Zgromadzono w nim przedmioty używane przez Błogosławioną.

Na terenie Sanktuarium można zaopatrzyć się w książki o św. Bracie Albercie i bł. Siostrze Bernardynie, obrazki z nowenną, kartki, plakaty oraz inne materiały.

Przy Sanktuarium nie ma punktów gastronomicznych.

Dojazd

Sanktuarium dysponuje parkingiem. Wjazd na parking od ul. Białych Brzóz. Należy przejechać przez ul. Woronicza, a następnie za murem klasztornym skręcić w prawo. Autokary mają prawo przejazdu przez ul. Woronicza, nie ma natomiast możliwości zatrzymywania się na dłużej.

Niepełnosprawni

Wjazd do Sanktuarium dla osób niepełnosprawnych znajduje się od strony dziedzińca klasztornego.

Zgłoszenia

tel. 12 413 55 99, 12 627 67 80, 12 627 67 90

Zgłoszenia dla grup należy kierować pod numer telefonu: kom. 600 454 589

e-mail:  sanktuariumba@albertynki.pl

Pustelnię Świętego Brata Alberta na Kalatówkach, z kaplicą Świętego Krzyża, zaczęto wznosić wiosną 1898 roku. Budowali ją bracia albertyni, z pomocą górali, pod kierunkiem Brata Alberta, a w projekcie prawdopodobnie pomagał Stanisław Witkiewicz. Teren ofiarował hrabia Władysław Zamoyski, ówczesny właściciel Zakopanego.

Po czterech latach bracia zbudowali na zboczu Krokwi drugą pustelnię dla siebie, a dotychczasową przekazali siostrom albertynkom. Miało to miejsce 12 sierpnia 1902 roku. Uroczystości przewodniczył biskup Anatol Nowak.

Początkowo zamieszkało tu siedem sióstr w ścisłej klauzurze. Do wybuchu I wojny światowej Pustelnia była domem nowicjackim Zgromadzenia Sióstr Albertynek, a równocześnie miejscem, gdzie siostry utrudzone wyczerpującą pracą w przytuliskach odzyskiwały zdrowie i siły, odradzały się duchowo i nabierały zapału do dalszej posługi najbiedniejszym. W 1908 r. papież św. Pius X, za staraniem biskupa A. Nowaka, udzielił pozwolenia na stałe przechowywanie Najświętszego Sakramentu w kaplicy.

Pustelnia św. Brata Alberta odznacza się surowością stylu oraz franciszkańską prostotą. Nad ołtarzem w kaplicy pod wezwaniem Krzyża Świętego, znajduje się zabytkowy krucyfiks - dzieło nieznanego artysty - który Brat Albert otrzymał od ojców paulinów w Krakowie i przed którym spędzał długie godziny, zatopiony w kontemplacji cierpiącego Chrystusa.

Chatka

Po zamieszkaniu w Pustelni przez siostry, poniżej kaplicy zbudował Brat Albert mały domek, zwany chatką, który miał służyć kapłanom przychodzącym odprawić Mszę świętą. Była w nim także mała celka z drewnianym łóżkiem, w której mieszkał Brat Albert podczas swoich pobytów w Zakopanem. Obecnie w chatce urządzona jest Izba Pamięci po św. Bracie Albercie. Tam można też zaopatrzyć się w książki, obrazki, kartki pocztowe i inne pamiątki.

Studzienka

"Bogu chwała, wiekuista niech będzie Bogu chwała,
cześć Maryi, uwielbienie Świętym Pańskim,
pokój żyjącym, wieczny odpoczynek zmarłym,
zdrowie chorym, dla grzeszników pokuta prawdziwa,
dla sprawiedliwych w dobrym wytrwanie,
dla żeglarzy na morzu spokój, dla podróżujących pomyślna droga.
Niech nas z Synem Swoim Przenajświętsza Maryja Panna błogosławi. Amen".

Figura Matki Bożej

Na wewnętrznym dziedzińcu Pustelni, po stronie klauzury sióstr, znajduje się figura Matki Bożej. Została ona poświęcona przez prymasa Polski, ks. kard. Stefana Wyszyńskiego 12 maja 1953 r. z okazji 50 – lecia pobytu sióstr w Pustelni.

W kalatowskiej Pustelni wzrastała do świętości Błogosławiona Siostra Bernardyna Jabłońska, wierna współpracowniczka i kontynuatorka dzieła miłosierdzia św. Brata Alberta. To właśnie ona jako jedna z pierwszych sióstr zamieszkała w tym miejscu i wielokrotnie do niego przybywała jako generalna przełożona Zgromadzenia Sióstr Albertynek, by pośród rozlicznych zajęć nabierać sił fizycznych i duchowych.

W czasie uroczystości beatyfikacyjnej 6 czerwca 1997 r., pod Wielką Krokwią w Zakopanem, Ojciec Święty Jan Paweł II nazwał ją „zakopiańską świętą”, ponieważ to właśnie przez Kalatówki wzrastała do świętości.

Zakopiańska Pustelnia jest cenną relikwią. Św. Brat Albert głęboko rozumiał zależność czynnej posługi od ducha kształtowanego na samotni z Bogiem: „Jeżeli domów pustelniczych zabraknie, to nie będzie można nawet przytulisk dla ubogich urządzać, bo zabraknie wytrwałości, poświęcenia i sił do ich obsługi”. Dla sióstr albertynek Pustelnia jest wyjątkowym miejscem wyciszenia i rekolekcji, gdzie mogą indywidualnie i wspólnotowo kształtować i pogłębiać więź z Bogiem.

Pustelnia od początku swego istnienia była otoczona troską pasterzy Kościoła krakowskiego. Do dziś w pamiątkowej książce można przeczytać wpis pozostawiony przez ks. kard. Karola Wojtyłę w 1977 roku.

Metropolita krakowski był wyjątkowym czcicielem Biedaczyny z Krakowa, jak często nazywano Brata Alberta. Jako papież przybył na to miejsce w dniu  beatyfikacji s. Bernardyny Jabłońskiej, 6 czerwca 1997 r. i modlił się w kaplicy Świętego Krzyża.

Informacje

Pustelnia znajduje się przy szlaku prowadzącym na Giewont od strony Kuźnic.

Msze święte w Pustelni w kaplicy Św. Krzyża

- w niedziele i święta o godz. 9.00 i 17.00
- w dni powszednie o godz. 7.00

Niedzielna Msza św. w Pustelni braci albertynów o godz. 11.00

Wspólnota sióstr codziennie odprawia nowennę za przyczyną św. Brata Alberta i bł. s. Bernardyny w intencji nawiedzających to miejsce oraz dobroczyńców.

Każdego 17 dnia miesiąca odprawiana jest Msza św. za dobroczyńców Pustelni i wszystkich polecających się wstawiennictwu św. Brata Alberta i bł. S. Bernardyny.

Wewnętrzna część Pustelni stanowi miejsce wyciszenia dla sióstr albertynek. Zgodnie z zamysłem św. Brata Alberta nie korzystają z niej inne osoby. Siostry nie dysponują też żadną bazą noclegową dla osób
z zewnątrz.

Pielgrzymom udostępniona jest kaplica Św. Krzyża oraz teren do niej przylegający, wraz z chatką św. Brata Alberta.

Kontakt

Siostry albertynki
ul. Droga Brata Alberta 1
34-500  ZAKOPANE
Skr. poczt.  215

tel. 18 201 42 30
662 523 369
Kapłani pragnący sprawować Mszę św.: 692 497 252
Grupy zwiedzające: 692 497 252
e-mail:  albertynkikalatowki@gmail.com

Przy domu zakonnym Zgromadzenia Sióstr Albertynek Po­słu­gu­ją­cych Ubogim w Igołomi od 1995 r. znajdowało się muzeum po­świę­co­ne Adamowi Chmielowskiemu - św. Bratu Albertowi. Mie­ści­ło się ono w nieistniejącym już dzisiaj domu nr 53, należącym do tzw. osiedla celnego, której naczelnikiem był Wojciech Chmie­low­ski - ojciec Adama. To właśnie w tym domu urodził się 20 sierp­nia 1845 r. przyszły święty.

Obecnie na tym miejscu zbudowano nową siedzibę muzeum, w któ­rym mieści się unowocześniona wystawa. Wnętrza mu­zeum są podzielone na część audiowizualną i ekspozycyjną.

Po obej­rze­niu filmu i naściennej projekcji przybliżających nam postać i dzieło św. Brata Alberta, można zwiedzić zaaranżowane wnętrze komory celnej z okresu zaboru rosyjskiego z zabytkowymi eks­po­na­ta­mi z jej wyposażenia.

Pomieszczenie to sąsiaduje z re­kon­struk­cją jednego z pokojów mieszkalnych rodziny naczelnika komory, które mieści się w tym samym domu. W nim zgromadzono pa­mią­tki i meble w większości pochodzące z XIX wieku, od wielu lat troskliwie przechowywane przez Zgromadzenie. Wnętrze to ma przybliżać zwiedzającym klimat, jaki mógł panować w domu za­miesz­ka­łym przez rodzinę Chmie­low­skich.

W kościele pa­ra­fial­nym Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Igołomi Adam Chmie­low­ski został ochrzczony 26 sierpnia 1845 r. Stąd naj­waż­niej­szym eksponatem wystawy jest kopia wpisu z księgi me­try­kal­nej parafii igołomskiej dotycząca jego chrztu.
Szczegółowe i bo­ga­te in­for­ma­cje o patronie muzeum, jego dziele, pracach malarskich, a także o postaci bł. Bernardyny Jabłońskiej - współ­za­ło­ży­ciel­ki Zgromadzenia Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim, przybliża obszerna prezentacja opracowana w sześciu językach, umieszczona w dotykowym kiosku multimedialnym.

Informacje

Muzeum znajduje się około 23 km od centrum Krakowa, jadąc drogą krajową nr 79 w stronę Sandomierza.

Muzeum można zwiedzać po wcześniejszym zgłoszeniu:

kom. 604 230 633
kom. 668 498 029
tel. 12 287 30 08
e–mail: siostryigolomia@gmail.com

Siostry albertynki
Igołomia  32
32-126 IGOŁOMIA